നമ്മളെല്ലാവരും സ്ക്കൂളില് പഠിച്ച സാമൂഹ്യശാസ്ത്രപാഠങ്ങളില് ഒന്നാണിത്. ഇപ്പോഴും ഇതൊക്കെ പഠിപ്പിക്കുന്നുണ്ടാവണം. രാജ്യത്തിന്റെ മൊത്തം ജനസംഖ്യ കൂടുന്നത് നല്ലതാണെന്ന് ഒരു വാദം ഉയര്ന്നുവന്നിട്ടുണ്ടെങ്കിലും വളരെ കൂടുതലായ ജനസാന്ദ്രത ഒരു പ്രദേശത്തിന്റെ പിന്നോക്കാവസ്ഥക്ക് കാരണമാവും, പിന്നോക്കാവസ്ഥ മാറ്റിയെടുക്കാനുള്ള പ്രവര്ത്തനങ്ങള്ക്ക് തടസ്സമാവും എന്നകാര്യത്തില് തര്ക്കമില്ല.
ലോകത്തിന്റെ മൊത്തം കാര്യം അവിടെ നില്ക്കട്ടെ. ഇന്ത്യയിലെ സംസ്ഥാനങ്ങളില് ജനസംഖ്യകൊണ്ടും വിസ്തീര്ണ്ണം കൊണ്ടും ഏറ്റവും വലിപ്പമുള്ള 13 എണ്ണത്തിന്റെ വികസനം താരതമ്യം ചെയ്തുനോക്കാം. കേരളം ഇക്കൂട്ടത്തില് പെടുത്താവുന്ന ഒരു സംസ്ഥാനമല്ല. എങ്കില്ക്കൂടി നമ്മുടെ സംസ്ഥാനമല്ലേ, അതുകൊണ്ട് കേരളത്തെയും ഉള്പ്പെടുത്തി. അങ്ങനെ 14 സംസ്ഥാനങ്ങള്. മാനദണ്ഡമായെടുത്തിരിക്കുന്നത് മൊത്തം ആഭ്യന്തര ഉത്പാദനം/അതിന്റെ ആളോഹരി എന്ന സൂചകമാണ്. അതെ, തികച്ചും ഒരു മുതലാളിത്ത സൂചകം തന്നെ.
ഇങ്ങനെയൊരു താരതമ്യത്തിനു മുതിരാന് കാരണം, ഇപ്പോള് ഏറ്റവും ചര്ച്ച ചെയ്യപ്പെടുന്ന ബംഗാളിന്റെ ശോച്യാവസ്ഥയാണ് . ഈ പ്രപഞ്ചത്തിലെ ഏതുവിഷയമാകട്ടെ ബംഗാളിലെ ശോച്യാവസ്ഥയും കേരളത്തിന്റെ വികസന മുരടിപ്പും പരാമര്ശിക്കാതെ ഒരു ലേഖനവും കുറിപ്പും പ്രഭാഷണവും അവസാനിക്കുകയില്ല. ഒപ്പം ഗുജറാത്ത്, തമിഴ്നാട്, കര്ണ്ണാടക, ആന്ധ്ര തുടങ്ങിയ സംസ്ഥാനങ്ങള് നടത്തുന്ന കുതിപ്പിനെപ്പറ്റിയും കേള്ക്കാം.
കാര്യത്തിലേക്ക് വരാം. പശ്ചിമ ബംഗാള് ഇന്ത്യയിലെ ഏറ്റവും ജനസാന്ദ്രതയേറിയ സംസ്ഥാനമാണ്. ച. കി. മീറ്ററിന് 903 പേര്. ഇന്ത്യയുടെ മൊത്തം വിസ്തീര്ണ്ണത്തിന്റെ 2.7% മാത്രം വരുന്ന ബംഗാളില് ഇന്ത്യന് ജനതയുടെ 7.8% ആളുകളുണ്ട്. വിസ്തീര്ണ്ണത്തിന്റെയും ജനസംഖ്യയുടെയും ശതമാനങ്ങളുടെ അനുപാതം ഒരു സൂചകമായെടുക്കുന്നത് കൂടുതല് സൌകര്യമായിരിക്കും. ഒരര്ത്ഥത്തില് ഇത് ജനസാന്ദ്രത തന്നെയാണ്. എന്നാലും 903/ച. കി.മീ അല്ലെങ്കില് 834/ച. കീ.മീ എന്നൊക്കെ പറയുന്നതിനെക്കാള് ഒരു സംഖ്യ മാത്രമായ സൂചകം ഒരു സൌകര്യം തന്നെയല്ലേ. അതനുസരിച്ച് ബംഗാളിന്റെ സൂചിക 0.35 ആണ്. ഇന്ത്യന് സംസ്ഥാനങ്ങളില് ഏറ്റവും കുറവ്. തൊട്ടടുത്ത് ബീഹാര്, പിന്നെ കേരളം, പിന്നെ യു. പി. അതായത് ഏറ്റവും പിന്നോക്കം നില്ക്കേണ്ടുന്ന സംസ്ഥാനങ്ങളാണിവ. ഈ സൂചികയുടെ ക്രമത്തില് ഈ 14 സംസ്ഥാനങ്ങളെ പട്ടികയില് കൊടുത്തിരിക്കുന്നത് കാണുക.
ഏറ്റവും കൂടിയത് രാജസ്ഥാന്- സൂചിക 1.9. താര് മരുഭൂമിയെ ഒഴിവാക്കിയാല്ത്തന്നെ ഇത് 0.79 വരും. ഇന്ത്യയുടെ 9.4% വരുന്ന മധ്യപ്രദേശില് 5.8% ജനതയാണുള്ളത്. 9.4% വരുന്ന മഹാരാഷ്ട്രയില് ഏതാണ്ട് അതേ ശതമാനം ജനങ്ങള്. 8.4 % വിസ്തൃതിയുള്ള ആന്ധ്രയില് 7.4% ജനങ്ങള് മാത്രം. ഇന്ത്യയുടെ 6% വരുന്ന ഗുജറാത്തില് 5% ജനങ്ങളേ ഉള്ളൂ. 5.8% വരുന്ന കര്ണ്ണാടകത്തില് 5.1% ജനങ്ങള്. അതായത് വികസനത്തിന് ഏറ്റവും അനുകൂല സാഹചര്യങ്ങളുള്ള സംസ്ഥാനങ്ങളാണ് ഇവയെല്ലാം. ഇനി മൊത്തം ആഭ്യന്തര ഉദ്പാദനത്തില് ഈ സംസ്ഥാനങ്ങള് ഏത് ക്രമത്തില് വരുന്നു എന്ന് നോക്കാം.
യു. പി ക്ക് രണ്ടാം സ്ഥാനം. ഇന്ത്യന് ജനസംഖ്യയുടെ 16%ല് അധികം യു പിയിലാണല്ലോ. കൂടിയ ജനസംഖ്യ ആഭ്യന്തര ഉദ്പാദനത്തിന്റെ വലിപ്പം കൂട്ടും. പക്ഷെ ആളോഹരി എടുത്താലോ. ആളോഹരി ക്രമത്തിലുള്ള പട്ടികയും കാണാം.
ആഭ്യന്തര ഉദ്പാദനത്തില് ആറാം സ്ഥാനമുള്ള ബംഗാളിന് ആളോഹരി ക്രമത്തില് എട്ടാം സ്ഥാനം. ചെറീയ സംസ്ഥാനങ്ങളായ പഞ്ചാബും കേരളവും മുന്നോട്ട് കേറിയപ്പോള് ബംഗാള് രണ്ട് സ്ഥാനം പിറകോട്ട് പോയി. എത്ര സന്തുലിതം. രണ്ടാം സ്ഥാനത്തുണ്ടായിരുന്ന യു. പി ഇപ്പോള് പതിമൂന്നാം സ്ഥാനത്ത്. ബീഹാറിനുമാത്രം മുന്നില്.
ഇന്ത്യയില് ഏറ്റവും പിന്നോക്കം നില്ക്കേണ്ടിയിരുന്ന സംസ്ഥാനമാണ് ബംഗാള് എന്ന് പറഞ്ഞുവല്ലോ. ഇടതുഭരണത്തിനുമുമ്പ് അത് അങ്ങനെതന്നെയായിരുന്നു എന്നാണ് അറിയുന്നത്. ലിങ്കുകളോ റഫര്ന്സോ ഇടാനില്ല തല്ക്കാലം. അതിനെ ശരിവെക്കുന്നതാണ് ബംഗാളിനോട് ഏറ്റവും സമാനമായ സാഹചര്യമുള്ള ബീഹാറിന്റെ അവസ്ഥ. ഇന്ത്യയില്(ലോകത്തില്തന്നെ) ഏറ്റവും പിന്നോക്കം. ബംഗാളിന്റെ മൂന്നിലൊന്നുമാത്രം വരുന്ന സമ്പദ് വ്യവസ്ഥ.
ആഭ്യന്തര ഉദ്പാദനവും പ്രതിശീര്ഷവരുമാനവുമൊക്കെ മുതലാളിത്ത കാഴ്ചപ്പാടില് വികസനം അളക്കാനുള്ളതാണല്ലോ. ഇനി ഇടതുപക്ഷം പറയുന്ന വികസന സൂചകങ്ങള് - സാക്ഷരത, വിദ്യാഭ്യാസം, ശിശുക്കള്ക്ക് പോഷകാഹാരലഭ്യത, ആരോഗ്യം,സാമൂഹ്യസുരക്ഷാപദ്ധതികള് ഇവയൊക്കെ ബംഗാളിന്റെ സ്ഥാനം ഗുജറാത്തിനും മഹാരാഷ്ട്രക്കും വരെ മുകളിലാണ്.
കേരളത്തില് ഇടതുഭരണമുണ്ടാവുമ്പോള് കേന്ദ്രം നമ്മോട് കാണിക്കുന്ന വിവേചനം നമുക്കറിയാം. സ്ഥിരമായ ഇടതുമുന്നണി ഭരിക്കുന്ന ബംഗാളിനോടും അങ്ങനെയൊരു നയം ഉണ്ടെന്ന് പരാതികളുണ്ട്. അര്ഹിച്ച കേന്ദ്രവിഹിതം ഈ സംസ്ഥാനത്തിന് കിട്ടാറില്ല എന്നതും കണക്കിലെടുത്താലോ. കടുത്ത പ്രാദേശികവാദം കൊണ്ട് തമിഴ്നാടും ഒരു പരിധിവരെ പഞ്ചാബും നേട്ടമുണ്ടാക്കിയത് അനര്ഹമായ കേന്ദ്രവിഹിതം നേടിയെടുത്തിട്ടാവാം എന്ന അനുമാനവും നടത്തേണ്ടിവരുന്നു.
ഏറ്റവും അനുകൂലമായ സാഹചര്യങ്ങളുണ്ടായിട്ടും വലത് ഉദാരീകരണ സര്ക്കാരുകള് പല സംസ്ഥാനങ്ങളെയും ഏറ്റവും പിന്നില്തന്നെ നിര്ത്തിയിരിക്കുന്നു. അഭ്യന്തര ഉദ്പാദനത്തിലും പ്രതിശീര്ഷ വരുമാനത്തിലും മുന്നില് നില്ക്കുന്നവ പോലും പട്ടിണിയിലും ദാരിദ്ര്യത്തിലും കര്ഷക ആത്മഹത്യയിലും ശിശുവേലയിലും എല്ലാം മുന്നില്ത്തന്നെ. ഇനി പ്രതികൂലാവസ്ഥയിലുള്ള സംസ്ഥാനങ്ങളില് വലതു സര്ക്കാരുകള് ഭരിച്ചപ്പോഴോ - അതി ദയനീയം. ഇതുമായി താരതമ്യം ചെയ്യുമ്പോഴാണ് ഏറ്റവും പ്രതികൂലമായ സാഹചര്യങ്ങളിലും എത്ര ഭേദപ്പെട്ട നിലയിലേക്ക് ബംഗാളിനെ എത്തിക്കാന് ഇടതു സര്ക്കാരിനു കഴിഞ്ഞു എന്ന് നമ്മള് മനസ്സിലാക്കേണ്ടത്.
ബംഗാളിലെ സ്ഥിതി ശോചനീയം, ശോചനീയം, ശോചനീയം. കേരളത്തില് വികസന മുരടിപ്പ്, മുരടിപ്പ്, മുരടിപ്പ്.എല്ലാത്തിനും കാരണം ഇടത് പക്ഷം. ഇടത് ട്രേഡ് യൂനിയനിസം, പണിമുടക്കുകള്, ഹര്ത്താലുകള്,ബന്ദുകള്. ഈ പല്ലവിയും പാടിനടക്കുന്ന വലത് രാഷ്ട്രീയക്കാരേ, അരാഷ്ട്രീയ വികസന വാദികളേ, അബ്ദുള്ളക്കുട്ടികളേ, അഞ്ചരക്കണ്ടികളേ, കണക്കുകള് നിങ്ങളെനോക്കി കൊഞ്ഞനം കുത്തുന്നു.
ഈ പോസ്റ്റിലെ വിവരങ്ങള്ക്കും പട്ടികകള്ക്കും അവലംബം:
- ഇന്ത്യന് സംസ്ഥാനങ്ങളുടെ വിസ്തൃതി, ജനസംഖ്യ, പോഷകാഹാരക്കുറവ് തുടങ്ങിയവ സംബന്ധിച്ച വിക്കിപ്പീഡിയ ലേഖനങ്ങള്
- വിശാല്മിശ്ര വെബ്
- സൈബര് ജേണലിസ്റ്റ്