2002-2003 വര്ഷങ്ങളില് ഒരു മല്ലു ചാറ്റ് റൂമില് കയറി അതുമിതും ചാറ്റ് ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുക എന്റെ പതിവ് പരിപാടിയായിരുന്നു. അന്ന് അവിടെ സ്ഥിരം വരുന്നവരില് ഒരാള് ഡല്ഹിയില് നിന്നുള്ള ഒരു തരൂര് ആയിരുന്നു. അതെ, തരൂര് എന്നായിരുന്നു അയാളുടെ ചാറ്റ് റൂമിലെ പേര്.
ഒരിക്കല് ഞാന് പുള്ളിയോട് ചോദിച്ചു: എന്താണ് ഈ തരൂര് എന്ന പേരിനു പിന്നില്?
ഉത്തരം: തരൂര് എന്റെ നാടാണ്. പാലക്കാട് ജില്ലയിലെ മനോഹരമായ എന്റെ കൊച്ചുഗ്രാമം.
എന്റെ ചോദ്യം വീണ്ടും: അപ്പോള് നിങ്ങള്ക്ക് ശശി തരൂരിനെ അറിയാമോ?
“ആരാണയാള്?“
“ആഹാ, അപ്പോള് നിങ്ങളുടെ നാട്ടുകാരനായ ഇംഗ്ലീഷില് നോവലുകളെഴുതുന്ന ലോകപ്രസിദ്ധ സാഹിത്യകാരനെക്കുറിച്ച് നിങ്ങള് കേട്ടിട്ടുപോലുമില്ലേ?“
സത്യത്തില് ശശി തരൂരിനെക്കുറിച്ച് എനിക്കും ഒന്നും അറിയുമായിരുന്നില്ല. സാഹിത്യവാരഫലത്തില് അല്ലെങ്കില് അങ്ങനെ ഏതോ പംക്തിയില് അദ്ദേഹത്തെക്കുറിച്ച് വളരെ ക്ലിപ്തമായ ഒരു ഖണ്ഡിക വായിച്ച അറിവുമാത്രമായിരുന്നു എനിക്കുണ്ടായിരുന്നത്.
അന്ന് അഭ്യസ്തവിദ്യരായ ഇന്ത്യന് മധ്യവര്ഗ്ഗത്തിനുപോലും അജ്ഞാതനായിരുന്നു ശശി തരൂര് എന്ന് ചുരുക്കം. എന്നാലിന്ന്, വെറും ഏഴു വര്ഷങ്ങള്ക്ക് ശേഷം, ഇന്ത്യ പരമാധികാരത്തിന്റെ അറുപത് വര്ഷം പൂര്ത്തിയാക്കുന്ന വേളയില് ശശി തരൂര് ഇന്ത്യയിലെ ഏറ്റവും ചര്ച്ചചെയ്യപ്പെടുന്ന ‘രാഷ്ട്രീയക്കാര‘നാണ്.
അറുപതു പിന്നിട്ട ഇന്ത്യന് റിപ്പബ്ലിക് ലോകത്തിനുമുന്നില് ഏറ്റവും അഭിമാനത്തോടെ ഉയര്ത്തിപ്പിടിക്കുന്നത് ശാസ്ത്ര-സാങ്കേതിക മേഖലയില് അത് കൈവരിച്ച നേട്ടങ്ങളാണ്. അതിന് അടിത്തറയിട്ടത് ജവഹര്ലാല് നെഹ്രുവിന്റെ നയങ്ങളാണ്. പ്രത്യേകിച്ച് സോവിയറ്റ് യൂനിയനുമായി അദ്ദേഹമുണ്ടാക്കിയ സഹകരണം. ആ വിദേശനയം വെറും ധാര്മിക വാചാടോപം മാത്രമായിരുന്നു എന്ന വിവാദ പ്രസ്താവനയുമായാണ് ഇന്ന് ഇന്ത്യന് വിദേശകാര്യ(സഹ)മന്ത്രിയുടെ കസേരയില് ശശി തരൂര് ഇരിക്കുന്നത്. അദ്ദേഹത്തിന്റെ മുടന്തന് വിശദീകരണങ്ങള് അപ്പാടെ അതേപടി മുഖവിലക്കെടുക്കുന്ന പ്രധാനമന്ത്രിയാണ് രാജ്യത്തുള്ളത്. നെഹ്രുവിന്റെ പേരമകന്റെ ഭാര്യയായ പാര്ട്ടി അധ്യക്ഷയും ശശി തരൂര് നല്കുന്ന വിശദീകരണത്തില് ഒരന്വേഷണത്തിനും മുതിരാതെ തൃപ്തയാവുന്നു. റസൂല് പൂക്കുട്ടിക്ക് പത്മശ്രീ നല്കാന് കേരളസര്ക്കാര് ശുപാര്ശ നല്കാഞ്ഞതെന്ത് എന്ന് അന്വേഷണാത്മക മാധ്യമപ്രവര്ത്തനം നടത്തുന്ന മാധ്യമ പുംഗവന്മാരും ശശി തരൂരിന്റെ ഇത്തരം പ്രസ്താവനകള് അധികം അന്വേഷിക്കപ്പെടാതിരിക്കാന് ശ്രദ്ധിക്കുന്നു.
എന്താണ് ഇതിന്റെയൊക്കെ പിന്നില്? ശശി തരൂര് എന്തിനാണ്, എങ്ങിനെയാണ് യു എന് സെക്രട്ടറി ജനറല് സ്ഥാനത്തേക്ക് മത്സരിച്ചത്. രാജ്യാന്തര രാഷ്ട്രീയ രംഗത്ത് നിര്ണ്ണായകമായ ഇടപെടലുകള് നടത്തണമെന്ന് ആഗ്രഹിക്കുന്ന വലീയ രാഷ്ട്രങ്ങള് തങ്ങളുടെ പൌരന്മാരെ ഈ സ്ഥാനത്തേക്ക് മത്സരിപ്പിക്കാറില്ല. ഇന്ത്യ അത്തരത്തിലൊരു രാജ്യമാണ്. പോരാത്തതിന് സുരക്ഷാ കൌണ്സിലില് സ്ഥിരാംഗത്വം വേണമെന്ന് ഇന്ത്യ ശക്തമായ ആവിശ്യപ്പെടുന്ന ഖട്ടവുമാണ്. സെക്രട്ടറി ജനറല് സ്ഥാനത്തേക്ക് ഒരു ഇന്ത്യാക്കാരന് വരുന്നത് ഇത്തരം ആവിശ്യങ്ങളെ പൂര്ത്തീകരണത്തില്നിന്നും അകറ്റുകയേയുള്ളൂ. എന്നിട്ടും ശശി തരൂരിനെ ഔദ്യോഗിക സ്ഥാനാര്ത്ഥിയാക്കാനും തോല്വി സുനിശ്ചിതമായിട്ടും ആവേശത്തോടെ അവസാന റൌണ്ടുകള്വരെ നിലനിര്ത്താനും ഇന്ത്യ തുനിഞ്ഞത് എന്തിനായിരുന്നു? ഒറ്റ ഉദ്ദേശ്യമേയുള്ളൂ. ഇങ്ങനെയൊരു ഇന്റര്നാഷണല് ഇന്ത്യാക്കാരന് ഈ ലോകത്തുണ്ടെന്ന് ഇന്ത്യന് ജനസാമാന്യത്തെ അറിയിക്കുക. അദ്ദേഹത്തെ ഇന്ത്യന് മധ്യവര്ഗ്ഗത്തിന്റെ ഹീറൊയാക്കുക. ശേഷം ഇന്ത്യയുടെ ഭരണരംഗത്ത് ഒരു സുപ്രധാനകസേരയില് പ്രതിഷ്ഠിക്കുക. ഒന്നും മന്മോഹന്റെയും കോണ്ഗ്രസ്സിന്റെയോ ഐഡിയയല്ല. പക്ഷെ അവരുടെ യജമാനന്റെ ഐഡിയയാണ്. യജമാനന്റെ നയങ്ങള്, ആശയങ്ങള് നടപ്പാക്കുക മാത്രമാണ് മന്മോഹന്റെ ജോലി.
അതെ അമേരിക്കന് സാമ്രാജ്യത്തം അതിന്റെ അധീശത്വം ഉറപ്പിക്കുന്നത് പലരീതിയിലാണ്. ചിലയിടങ്ങളില് തങ്ങളുടെ ആഞ്ജാനുവര്ത്തികളായ ഏകാധിപതികളെ വാഴിക്കും. അവരുടെ കസേരകള് ഉറപ്പിച്ചു നിര്ത്തും. മറ്റു ചിലയിടത്ത് തങ്ങളുടെ പക്ഷത്ത് നില്ക്കാത്ത ഏകാധിപതീകളുണ്ടെങ്കില് അവിടെ ജനാധിപത്യസ്ഥാപനത്തിന് എന്നും പറഞ്ഞ് ഇടപെടും. ഒരു പാവ ഗവ. ഉണ്ടാക്കിയെടുക്കും. ഇന്ത്യയിലുണ്ടായിരുന്നത് യഥാര്ത്ഥ ജനാധിപത്യമായിരുന്നു. ആ ജനാധിപത്യത്തെ ഉപയോഗപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ടുതന്നെ തങ്ങളുടെ സാമ്രാജ്യത്തമോഹങ്ങള് സഫലീകരിക്കുന്നു.
എന്തിന് ശശി തരൂര്, മന്മോഹന് സിങ്ങ് ആരാണ്? ജനാധിപത്യ പരമാധികാര സോഷ്യലിസ്റ്റ് ഇന്ത്യയുടെ പ്രധാനമന്ത്രി എന്ന് നമ്മള് പറയും. പക്ഷെ യഥാര്ത്ഥത്തില് അദ്ദേഹം ഇന്ത്യാ സ്പെഷ്യല് ഇക്കണോമിക്ക് സോണിന്റെ ജനറല് മാനേജരാണ്. ആ ഉദ്യോഗത്തിലിരിക്കാന് എന്തുകൊണ്ടും യോഗ്യനാണ്താനും. വെരി വെല് ക്വാളിഫൈഡ്. പ്രൂവണ് ട്രാക്ക് റെക്കഡ്!
അതുപോലെ ഇന്ത്യാ സ്പെഷ്യല് എക്കണോമിക് സോണിന് ഏറ്റവും യോഗ്യരായ പബ്ലിക് റിലേഷന്സ് മാനേജര്മാരുണ്ട്. മാര്ക്കറ്റിംഗ് മാനേജര്മാരുണ്ട്. സെക്യൂരിറ്റി ഓഫീസര്മാരുണ്ട്. ഇല്ലാതെ പോയത് നല്ലൊരു ഫിനാന്സ് മാനേജരാണ്. യോഗ്യരുടെ അഭാവമല്ല. മുതലാളിക്കും ജി എംനും ഏറ്റവും ബോധിച്ച ഒരാളുണ്ടായിരുന്നു - മോണ്ടേംഗ്സിംഗ് ആലുവാലിയ. പക്ഷെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ നിയമനം നടന്നില്ല. ആ കിളവന്, ഫിനാന്സ് തനിക്കുതന്നെ വേണം എന്ന് പറഞ്ഞ് ശാഠ്യം പിടിച്ചുകളഞ്ഞു. എന്തു ചെയ്യും! ജനാധിപത്യത്തിന്റെ ഡ്രോബാക്ക്. സാരമില്ല, ഇത്തരം നശൂലങ്ങളെയും ഇന്ത്യന് രാഷ്ട്രീയത്തില്നിന്നും ഉന്മൂലനം ചെയ്യാനുള്ള പരിപാടികള് ആരംഭിച്ചിട്ടുണ്ട്. ശശി തരൂരിന്റെ നേതൃത്വത്തില് തന്നെ. മാനേജേര്സ് കോണ്ഗ്രസ്സ് അത്തരമൊരു പരിപാടിയാണ്.
തരൂരുകാരനായ എന്റെ പഴയ ചാറ്റ് റൂം സ്നേഹിതാ, താങ്കളിപ്പോള് ശശി തരൂരിനെക്കുറിച്ച് ഒരുപാട് കേട്ടിരിക്കുന്നു. അദ്ദേഹത്തെക്കുറിച്ച് താങ്കള് അഭിമാനം കൊള്ളുന്നുണ്ടോ? തെരെഞ്ഞെടുപ്പുകളില് അദ്ദേഹം എപ്പോഴും വിജയം വരിച്ചു വരണമെന്ന് താങ്കള് ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ടോ? എങ്കില് താങ്കള്ക്കിപ്പൊഴും ശശി തരൂരിനെ അറിയില്ലെന്ന് ഞാന് പറയും.
8 comments:
സത്യത്തില് താങ്കള് ആരാണു.... ഇത്ര ഭീതിപ്പെടുത്തുന്ന സത്യങ്ങള് ഇത്ര ആധികാരികമായി മനോഹരമായി പറഞ്ഞത്..... താങ്കളുടെ പ്രൊഫൈലില് പരിചയമുള്ള ബ്ളോഗുകളുടെ പേരുകള് മാത്രം കണ്ടു..... അത് കൊണ്ട് ചോദിച്ചതാണു....
നന്നായി പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു ജിവി...അഭിനന്ദനങ്ങള്!
നന്നായി പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. വായിച്ച്പ്പോള് തന്നെ ഒരു ഉണര്വ്വ്.കൂടുതല് വായിക്കാന് ഇനിയും വരാം .. ജിവി...അഭിനന്ദനങ്ങള്!
www.tomskonumadam.blogspot.com
ഇത്യന് ജനാധിപത്യം ഹൈജാക്ക് ചെയ്യപ്പെട്ടു കഴിഞ്ഞു.
അമേരിക്കയോടുള്ള തന്റെ കടപ്പാടുകള് പൂര്ത്തീകരിക്കാന് പ്രധാനമന്ത്രിക്ക് വേണ്ട സപ്പോര്ട്ട് ഒരുക്കുക എന്നതാണ് ഇന്ത്യന് പാര്ലമെന്ററി വ്യവസ്ഥയെതന്നെ ഉപയോഗിച്ച് ഇപ്പോള് നടക്കുന്നത്.
കാര്കൂന്,
തുടക്കത്തില് പ്രൊഫൈലില് കൂടുതല് കാര്യങ്ങള് ഉള്പ്പെടുത്തിയവനാണ് ഞാന്. പിന്നെ അനോണി ആന്റണിയുടെ എഴുത്തുകാരനില്ല, എഴുത്ത് മാത്രം എന്ന മുദ്രാവാക്യം ഉള്ക്കൊണ്ട് ഒരുമാതിരി അനോണിയായി. ആന്റണിച്ചന് 100ആണെങ്കില് ഞാന് 25. ഇനി ഒരു സുപ്രഭാതത്തില് പേരും നാളും പടവും വെച്ചുകൂടായ്കയില്ല.
പിന്നെ ആധികാരികമായത് ദുര്ലഭമാണ് എന്റെ പോസ്റ്റുകളില്. പല വിഷയങ്ങളില്(കൂടുതലും രാഷ്ട്രീയം) എന്റെ ചിന്തകള് വിചാരങ്ങള് ഒക്കെ എന്തെങ്കിലും പഠനത്തിന്റെയോ അന്വേഷണത്തിന്റെയോ പിന്ബലമില്ലാതെ അങ്ങ് എഴുതുന്നു എന്ന് മാത്രം. ഈ കാര്യത്തില് അനോണി ആന്റണി 100 ആണെങ്കില് ഞാന് പൂജ്യം. ബാക്കി എന്റെ പോസ്റ്റിനെ പ്രശംസിച്ചതൊക്കെ ഞാന് സന്തോഷത്തോടെ സ്വീകരിക്കുന്നു.
സുനില്, നന്ദി.
അനില്, നന്ദി. പോസ്റ്റിന്റെ ഫോക്കസ് ശശി തരൂരല്ല. ഇന്ത്യന് ജനാധിപത്യത്തിന്റെ ദുര്ഗതി തന്നെയായിരുന്നു.
റ്റോംസ് കോനുമഠം,
വായിച്ചപ്പോള് ഉണര്വ്വ് തോന്നിയെന്നോ! റ്റോംസിനും ദൈവത്തിനും നന്ദി. അത്രയൊന്നും ഞാന് ഉദ്ദേശിച്ചിരുന്നില്ല.
ജിവി/JiVi - ആദ്യമായാണ് ഇവിടെ എത്തുന്നത്. നല്ല പോസ്റ്റുകള്.
"തരൂരുകാരനായ എന്റെ പഴയ ചാറ്റ് റൂം സ്നേഹിതാ, താങ്കളിപ്പോള് ശശി തരൂരിനെക്കുറിച്ച് ഒരുപാട് കേട്ടിരിക്കുന്നു. അദ്ദേഹത്തെക്കുറിച്ച് താങ്കള് അഭിമാനം കൊള്ളുന്നുണ്ടോ? തെരെഞ്ഞെടുപ്പുകളില് അദ്ദേഹം എപ്പോഴും വിജയം വരിച്ചു വരണമെന്ന് താങ്കള് ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ടോ? എങ്കില് താങ്കള്ക്കിപ്പൊഴും ശശി തരൂരിനെ അറിയില്ലെന്ന് ഞാന് പറയും."
വളരെ ക്രിത്യമായ വിലയിരുത്തല്. അതു വളരെ നന്നായി എഴുത്തില് പ്രതിഫലിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തിരിക്കുന്നു.
വി ബി എന്, പഴയപോസ്റ്റുകളടക്കം വായിക്കാന് മെനെക്കെട്ടതില് സന്തോഷം. നന്ദി.
Post a Comment